[align=center][b]Chapter 4 -- Swing[/b][/align] I woke up earlier than my usual time. Ewan ko ba. I feel so energized. Maybe because I dreamed of Dave. I checked my clock. 5:15am. Too early. Normally, and gising ko 7:00am. Grabe, ganito ba ang epekto ng sakit na in-love-kay-Dave? "Maybe, I'll take a walk". Maliwanag naman na eh. and I'm sure, may mga nagjojogging na. Ayos lang naman sigurong mag-excercise kahit minsan. I washed my face, brushed my teeth and changed on my training clothes. I pulled my hair into a ponytail, i don't think it's presentable if ilulugay ko. I walked down silently, I bet hindi pa gising sila kuya kambal at syempre hindi ko sila gustong gisingin. Pagdiskitahan pa ako ng mga yun. Pagbaba ko, nagluluto na si kuya Bert. Siguro, you've been asking why I'm not uttering the words "mama" and "papa". Wala kasi sila dito. Nasa states sila, nagsosolo dun. Dun sila nakatira habang kami dito. [i]Oh di ba? Ayos?[/i] Kaya si kuya Bert ang nag-aasikaso sa amin. [i]Expenses?[/i] Iniwanan nila si Kuya Bert ng credit card. If there's anything na kailangan namin, dun na lang kami kumukuha. But of course, we're being responsible. Hindi kami bumibili ng mga bagay na hindi naman kailangan. "Ang aga mo naman". Bungad ni Kuya. "Oo nga eh. Ewan ko ba, nagising ako agad then, hindi na ako makatulog uli" "Ganun ba?!" "Would you mind if I'll do some exercise?" "Like jogging?" "Yes" "Okay, but be sure to mind your time. Uwi ka ng on or before 6:30. Kakain ka pa ng breakfast mo" "Of course" Then, I rushed out of our house. Ngayon ko lang to ginawa. Hindi ko alam kong anong nagtutulak sa akin para gumusing ng maaga at magjogging. Basa pa rin yung kalsada. Ang lakas kasi ng ulan kagabi. Pero ayos lang, masaya naman ang ulan eh. Napakaganda kaya ng ulan. [align=center]-- -- -- -- --[/align] Slides. Swings. Benches. Trees. Bakit andito ako? Alam ko tong lugar na to. Alam na alam. My feet took me to the park near the subdivision. Ang park na sobrang memorable sa akin simula kahapon. I sat on the swings. Buti na lang tuyo siya. I stared at the benches kung saan kami nakaupo ni Dave kahapon. Dun, I remember how he looked. Kung anong itsura niya habang nakatingala sa langit, feeling the rain drops. Ang sarap niya talagang pagmasdan nun. "Anong ginagawa mo dito?" I turned to the place kung saan nanggaling yung boses. Sa swing na katabi ko. Nanlaki mata ko sa nakita ko. [b]END of CHAPTER 4.[/b] [align=center]________________________ [b]Chapter 5 -- Impossible[/b][/align] "Anong ginagawa mo dito?" I turned to the place kung saan nanggaling yung boses. Sa swing na katabi ko. Nanlaki mata ko sa nakita ko. I stared at him. Ito ba ang dahilan kung bakit ako dinala ng paa ko dito? Kung bakit ang aga kong nagising? Kung bakit naisipan kong lumabas at magjogging? At kung bakit parang ang energetic ko? "Hmmm?" Hinihintay ni Dave ang sagot ko. Tinanggal ko tingin ko sa kanya. Nagwawala na kasi yung puso ko sa sobrang kilig eh. "W-wala naman. N-nagpapagp-pahinga l-lang" sabi ko habang nakatingin sa mga paa ko. Pulang pula nanaman siguro yung mukha ko. [i]It's embarassing. Ayokong makita niya.[/i] "Ganun ba? Sige, baka naiistorbo kita" "A-ahh. teka" [i]waa. bakit ko siya tinawag?[/i] "Yes?" while smiling. [i]Alam niya bang tatawagin ko siya?[/i] "Ahmm. Hindi ka naman nakaka-istorbo eh. Ayos lang" [i]Please. Dito ka muna.[/i] "Uhmmmm. Okay" He sat at the swing beside me. Again, nakatingin na naman siya langit habang nagduduyan. I looked at the skies, searching for something that might caught his attention or something that is interesting for him. "Kasali ka sa dance troupe ng school di ba?" tanong niya. "H-ha?" He look at me. "Sabi ko kasi ka sa dance troupe ng school di ba?" "U-uhmm. Yes. Bakit?" "Wala naman. Naalala ko lang kasi, nakita kita dating sumasayaw" [i]weh? di nga? halaa. Nakakahiya naman.[/i] "T-talaga?" I quavered. [i]waa. anu ba! Hindi ba ako makakapagsalita ng maayos?[/i] "Hmmm. Ayos ka lang ba?" "Huh? Ako? Oo naman, bakit? M-mukha bang hindi?" [i]Ano bang meron sa mukha ko? Halaa. Baka may muta ako. Nakakahiya![/i] "Oo. Ganyan ka din kasi kahapon nung kasama kita" "K-kasi.. *sighs* Kasi, this is the first time I ever spent my time talking with a guy. I mean yung hindi ko family" "Ahhh. Akala ko dahil natatakot ka sa akin eh" "Natatakot? Bakit naman? Sa gwapo mo niyan?" *blush* "Ako? Gwapo? Talaga?" "O-Oo" "Ang swerte ko naman. Ahahaha" I stared at his face. Mas lalo siyang nagiging gwapo kapag tumatawa. At habang tnitignan ko siya, unti-unting nagkakaroon ng curve sa labi ko. I smiled. He stopped laughing but a smile lingered on his lips. Tinignan niya ako. And My heart skipped its beat. "Dapat lagi kang ganyan" "H-ha?" "Sabi ko, Maganda ka kapag nakangiti" "H-ha? Ganun? Bakit, pag hindi ba, panget na? Ahahaha" "Ahaha. No, I mean. You look more beautiful when you smile" He seems serious when he said that and pointed out the word more. Okay, naniniwala ako. *kilig* " bolero!" "Ahahaha. No, I'm not. Ahaha" He's laughing. [i]Sobra. Nakakatawa ba mukha ko? Nangaasar ata to eh.[/i] "Whatever. Ahahaha" sumali na lang ako sa pagtawa niya. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Parang walang problemang dadating pag andyan siya. Palagay ako sa kanya. I never minded the time. Wala akong paki kung gaano kami katagal dito. Ang gusto ko lang, kasama ko siya. [i]Wait! Speaking of time. Anong oras na?[/i] I looked at my wrist but I noticed that I'm not wearing my watch. "Bakit? May problema ba?" He noticed the uneasiness on my face. "Nakalimutan ko kasi yung watch ko eh. Do you have one? What time is it?" He look at his watch. "It's 6:35. Why?" [i]6:35? Halaaa. Kailangan ko ng umuwi. Panigurado inaatay na ako ni Kuya. Patay.[/i] I stop swinging and stand up. "I got to go. We have a class remember?" "Oh yes! I forgot. Hindi ko naalala yung oras ah?" I smiled. "See you" And I started to walk. I let myself glance at him before I run. Panigurado kasi hindi ko siya makikita sa school. And I know it is impossible for this type of meeting to repeat itself. I saw him smiling. Hindi pa siguro siya aalis. He waved using his right hand and I smiled again. [i]Pang-ilang beses ko na yun? Lagi na lang akong nakangiti pag nakakasama ko siya ah?[/i] I faced front and started to run. [align=center]-- -- -- -- --[/align] Hindi naman nagalit si Kuya pagdating ko. 6:55 ako nakarating sa bahay at sobrang hingal na hingal ako pagdating. Ang bilis ko diba? "Nagpapapayat ka panget?" Sabi nila Kuya kambal. Duet nanaman sila. Hindi ko sila pinansin. Masyadong maganda ang araw ko para makipagbangayan sa mga 'to. At syempre, pagod ako sa kakatakbo. Pero bakit yung puso ko sobrang sipag sa pagtibok ngayon? Parang punong puno ng gasolina. "Kumain ka na para makaligo ka na. Malalate ka na" sabi ni Kuya Bert. Sinunod ko si Kuya. Pinaspasan ko yung pagkain ko. Feeling ko nga diretso lunok na yung ginawa ko eh. Wala ng nguya-nguya pa. Maliligo pa kaya ako, at pag hindi ko to ginawa, I'm sure! It'll be my first record of tardiness. [align=center]-- -- -- -- --[/align] 8:29am. Whew. 1 minute na lang late na ako. Grabe! Ngayon ko lang nalaman, ang bilis ko pa lang tumakbo? Sali kaya ako ng track 'n field. Ahahaha. "Oh Cheska! Anong nangyare sa iyo?" salubong sa akin ni Hannah. Hindi na ako sumabay sa kanya. Pinauna ko na siya kasi naman nung tumawag siyang papunta na siya, kakatapos ko pa lang maligo. "Eto.. muntik ng ma.. late" [i]Grabe! Hinihinggal pa rin ako.[/i] Umupo na kami sa upuan namin, dumating na kasi yung teacher namin. I faced the blackboard to help myself calm down. At nakatulong naman. I listened to the things that our teacher says when I suddenly remembered Dave. Nalate kaya siya? Hindi siguro. Wala naman akong nakasabay na tumatakbo din kanina eh. [i]Ay naku. Sana nga hindi siya late.[/i] [align=center]-- -- -- -- --[/align] It's lunch time already. Hindi ko kasabay si Hannah, sinundo kasi siya ni Ace. Sabay daw sila. So, I went alone to the canteen to buy some soda. I can't help myself but to search for a face that I'm being eager to see. My eyes lingered on every person in the canteen. But syempre, bigo ako. *sighs* "Okay. I give up" I murmured. Nagsimula na akong maglakad pabalik sa classroom. I keep on looking at my feet, I know my face looks so gloomy. [i]What can I do? I am so disappointed. I want to see him![/i] "Hays, bakit ba kasi ako umaasang makikita ko siya dito" I whispered to myself. Kahit school mate ko siya, imposible pa rin yun. [i]Okay, tama na Cheska. Mukha ka lang ewan sa itsura mo eh. Maging masaya ka na, nakasama mo naman siya kanina ah? Don't be greedy.[/i] I encouraged myself. So I raised my head and *boom* [i]Ouch![/i] I bumped on someone. [b]END of CHAPTER 5.[/b]